Вистина е

Додека ја ставам главата на перницата 

уживајќи во процентот на памук во неа, 

мислите како дива срна трчаат низ 

густата

шума од мисли,

кој денот ги посеа. 

и

овој ден, 

и тој утре што ќе помине

ќе ми земе нешто, 

а јас несебично ќе му дадам се од себе, 

небаре моја е вечността, 

небаре и среќата 

ми е истетовирана во жигот на кармата. 

И додека очите ми натежнуваат

ми текнува дека 

можеби тебе баш

сум те заборавила

Ти што 

стоиш на патот немо, 

Ти-

Знак на моето Означено, 

Форма на Симболот 

чие значење го носам јас,

Коски на Оваа Сенка 

Душа на ова Тело 

Оска на Оваа Планета.

Вистина е 

тебе токму тебе, 

те носам на ракавот,

но ракавот ми е завратен, 

Тебе те носам на врв јазик, 

а студени и безлични се моите зборови

кои не те носат во себе,

Вистина е 

твојата сила е мојот извор,

а со првите петли од тебе се откажав,

вистина е, 

сону мој...

додека очите ми натежнуваат 

ти си ми се....