Audio-poetry

Drvoto na Zivotot by Andri

Tri poemi na Andrijana Cvetkovik (Konec, Mandala, Se barame)

http://yourlisten.com/channel/content/16976298/Drvoto_na_Zivotot_by_Andri

ТЕЛО

Еј, како ли да стигнам 

ДОМА

кога ги заборавив сите имиња,

сите улици, 

сите градови,

ги изгубив сите мапи.

Како да најдам место за почин, 

кога неуморни се моите очи, 

немирна мојата душа,

гладна по соништа, 

разделена со логиката. 

Никаде не се чуствувам 

посигурно од твојата сенка,

а ти, 

Ти си ја продаде сенката

на првиот циган кој 

ти ја отсвире омилената песна,

и го замени ова лудило

за 

парче мир во душата...

и

Не знам јас повеќе дали 

ова тело кое го носам 

низ светот 

е тело на љубовтта,

или тело на надежта,

дали носам тело

на старата ЈАС

заробена во наивната насмевка,

на  едно новороденче,

кое плива безгрижно

во Мајчината утроба,

или го носам твоето тело

она од кое се ослободи

пред да заминеш

во тишината.

Хеј, 

столбу на мојата душа, 

има ли место

за мене во твојата

песна?

Заспиј ми

На раце ќе те носам, 

преку оваа болка

 ќе те пренесам, 

не плаши се,

заспиј ми.

На плеќи ќе ми спиеш

  од крадци ќе те чувам

од твојата сенка

ќе те скријам,

не плаши се-

крај мене си-

почини си.

Знам јас

добро знам 

во секоја воздишка 

дека се гушиш

од зборови неизречени

ко ветување кон Бога

што уште пред да го изговориш,
знаеш дека
 не можеш да го исполниш, 

но не е грев пред мене да молчиш, 

затоа не плаши се, 

и заспиј ми на градиве.

Ноќва ќе те пренесам 

преку езерото 

на тагата

за да го гледаме заедно

изгрејсонцето 

та после, 

ти ќе тргнеш

на Запад, 

а јас на Исток. 

Секој по својата месечина. 

Nagore kon Kiomizudera

Kradeshkum 

podade raka 

da mi skinesh zvezda

ti rekov ne miluvam 

podaroci

se nasmevna 

nebare kaza nesto

sto samo ti i neboto go znaete

i prodolzi da chekoris 

pred mene

po kaldrmata na Kiomizudera

a zvezdi

 ti pagaa

od dzebovite 

Vo hramot na pladne dve zeni

I koga ke pomine mladosta

i koga ke pominat site talkanja

i site kuferi ke se iskinat

rokovi na pasoshi i vizi ke istechat 

chevli ke se izabat,

prijateli ke te zaboravat,

ulici ke se preimenuvaat,

drzavi ke se raspadnat,

navigacioni sistem ke se korumpiraat,

mapi ke se iskinat,

zelbi ke se potroshat-

ti dusho, 

nema da sednes 

da pochines-

taka mi se chini...

Longing for HK

Od Desnata strana-

kuka razushena pruza alishta 

na tuginci, 

od Levata strana polugol sosed

pravi sendvich 

so zasushena marula

i kukata razrushena

i sosedot razgolen 

ne znaat deka gi gledam 

dodeka gi protegam racete

kon sivoto  nebo

nad Hong Kong 

in the yard of St. Erazmo

You were sleeping in that autumn day 

when I left you.

The road that I walked all the way

thru our memories

of the future 

 was 

too lonely.

In our house on the hill, 

under the rug of your door

 I left a message-

One day we will meet half way,

In the yard of St. Erazmo.

***

На сон ти избегав,
додека мачките
 ни спиеа на прозорецот
во тој есенски ден....
Немаше живо пиле
по Патот по кој чекорев
и смрзнав од страв
во тунелот
на спомените од иднината.

Во нашата куќа на ридот,
таму под црвеното килимче
ти оставив писменце-
сретни ме во дворот на Св. Еразмо
пред да зазори.

На роденден

Еден, два, три

мига 

за збогување со младоста 

на годината 

која не е веќе моја 

***

Биди ми близу

малечко мое

големо мое 

чадорче на спокојот

***

Допрени 

два листа празни

не можат да се разделат