Stavena vo tegla, konzervirana, zatvorena, pritisnata do bolka- Bolka.
Boli so rezervi I bezrezervno gi razoruzuva site moi vojnici sto gi branat zidovite na osamenosta.
Kade ostanuva vremeto koe go potroshiv. Tegli –polni so vreme, ispolneto I prazno, moe vreme bez tebe vo nego. Sonuvam deka baknuvam…kogo li? Delovi od tebe I hibridi cudni na luge poznati I nepoznati. Krvni vrski bezvrska povrzani so tebe. Na kamenot na ludosta stojam . Me bolis, mnogu me bolis. Site teorii I nauki za lesno lebdenje I crtanje krug vo svojata senka se nezaokruzeni bez tebe vo niv. Smisla razdelena na dve-besmislenost. Kade li me baras se prasuvam? Dali mozebi vo tugi oci me prepoznavas, se plasam da pomislam…Si prestanal da me sonuvas-sonuvam….I kraj nema ova vrtenje vo krug. Ti pak izviras od tamu od kaj sto te gonam I doagas vo noki koga nema mesto za tret. Kako da se plasis da me izgubis, a ne si me ni nasol. Zosto li ti treba tolku mnogu vreme… Vekovi pominaa pokraj mene samo vo eden zivot. Vekovi osudeni na vetrishta I praznina. Prazninata ponekogas me polni I prestanuvam da se sekavam na tebe. I togas doagaat novi vetrishta koi podmolno te butkaat pod vratata na mojata dusha. Kako severen veter vleguvash I se provlekuvas vo koskite i podlaboko od toa. Laden e vetrot sto si odi….laden e toj vetar, znam... no za mojata studena soba e potopol od ognen zdiv.
Te nosam niz sonishta kako prokletstvo.
Bolka si ti.
Bolka sto me leci I poseduva.
Bolka si ti.
Bolka sto doaga kako podarok, si odi kako kazna.
Ostani tamu kade sto me baras…ili jas da ostanam tamu kade sto me naogas.
Ke te zaklucam vecerva vo sonot mi, ke te vrzam, ke te magepsam, ke te zatvoram , ke te opijam, ke te uspijam….Tuka ke se budis , tuka ke zaspivas.
Tuka ke me baras, tuka ke me naogas.Tuka ke te baram, tuka ke te naogam.
No comments:
Post a Comment